Doroga na dve ulicy

Esli by u Eleny Lukoninoy sprosili, schastliva li ee sem'ya, ona vryad li smogla by odnoznachno otvetit' na etot vopros. Schast'e i gore, pechal' i vesel'e vsegda shli v ee zhizni ruka ob ruku. Elena, kak mogla, oberegala svoih rodnyh ot neschastiy — mirila, uteshala, pomogala perezhit' poteri. Esche v molodosti ona ponyala: vsegda est' vybor. Zhizn' podobna perekrestku, i tol'ko v konce puti stanet ponyatno, po toy li ulice ty poshel.