Devochka s Patriarshih

Eta istoriya sluchilas' s malen'koy devochkoy. Ona uzhe davno vyrosla, no otchetlivo pomnit kazhdyy tot den' iz detstva, vernee, kazhduyu noch'. Pomnit dvor, okno pervogo etazha, golubey, sosedey i strah. Ne mozhet zabyt'. Est' veschi, kotorye hochetsya ostavit' gluboko-gluboko v pamyati, no oni navsegda presleduyut. Devochke ne s kem podelit'sya perezhivaniyami, ey odinoko. Polnoe otchayanie, odinochestvo i bespomoschnost' — pri zhivyh roditelyah i polnom dvore sosedey.